Het leek een Lake

Gereden: 129 km
Temperatuur 25 graden
Overnachting: Crane Flat campground (Yosemite)

Het was weer een koude nacht en dubbele slaapzak was voor mij geen overbodige luxe. De andere drie sliepen ook lekker maar hadden het minder koud (dit blijkt pas bij het schrijven van dit blogje. Zij waren het niet eens met mijn tekst :-) ).
Het ontbijt bestaat in onze RV uit zelf gesneden Frans brood met kaas, kip, ham, aardbeienjam, hagelslag en Jif (de Amerikaanse versie Calvé pindakaas). De buren breiden dat regelmatig uit met een gebakken eitje. Door een flink ontbijt, is de lunch bijna overbodig, vaak wordt er iets kleins genuttigd.
Vandaag rijden we de Tioga pas, een van de mooiste wegen volgens America Only. De weg is inderdaad heel mooi met groengele hellingen, hoge sparren en prachtige zilvergrijze, kale bergen met prachtige spitse toppen. Even later komen daar nog een aantal meren bij. Uit de ontvangen informatie van de parkranger bij de entree van het park, blijkt dat er veel wandelingen zijn en dat "al het moois" voornamelijk in de Yosemite Valley te vinden is. We besluiten eerst een slaapplek te zoeken voor alles vol zit. Bij de Crane Flat zijn nog twee plekjes vrij voor ons formaat RV. Plekje 109 was zo krap dat we 5-6 keer achteruit moesten insteken en toen stonden we nog zo scheef dat het niet meer te levelen was. Yo en Jos hadden een beter, ruimer plekje een stuk verderop. Toen ik terug liep om te vragen voor een ander plekje bleek dat die er niet meer waren. Voor Ruud hoefde het allemaal niet meer, maar Jos en Yolanda boden aan hun plek mrt ons te delen. Dat mocht van de ranger, maar geld teruggeven doen ze niet...... bah, de toon was gezet en het duurde even voor dit bittertje verdwenen was. Ook onze koelkast werkt ook niet lekker, gaat goed zo. Nou, dan eerst maar het park in, weer met 1 camper.
Het is erg druk op de weg; waarschijnlijk omdat het zondag is. Zou het morgen stiller zijn?
We zetten de RV op een plekje op de centrale parkeerplaats en lopen naar de halte van de shuttlebus. Eigenlijk is het niet helemaal duidelijk wat waar te doen is, behalve dat het hier stikt van winkeltjes en eettentjes.
Bij het visitor center koopt Ruud voor mij een patch van het park. Ik verzamel deze om op mijn rugzak te naaien: een leuk aandenken vind ik. Bij de lower falls lopen we naar het viewpoint, maar weer zat het tegen: bij deze waterval was geen waterdruppel te zien! Een Amerikaan vertelde dat dit al 4 jaar op rij het geval is. Er zou een rivier moeten stromen op de plek waar wij wat stenen zien liggen. Tja, dan hoeven we ook niet naar de andere watervallen.... sof.
Als troost eten we een hamburger in een lodge met een flinke beker frisdrank (mag onbeperkt worden hervuld hoor). Volgens de buschauffeur bevat het meer momenteel ook geen water. Het is maar dat je het weet, dat scheelt een desillusie.
Het valt allemaal een beetje tegen vandaag; we hadden meer van dit park verwacht. Onderweg naar de campground zijn nog wel wat mooie foto's te maken. We parkeren de tweede RV en Ruud bakt hamburgers, want we hebben niet veel trek. De plannen voor de komende dagen worden aan de pickniktafel besproken. De avond is frisser. Met jas aan zitten we bij het kampvuur. De rangers hebben gewaarschuwd voor beren in het park, alles wat eetbaar ruikt moet worden opgeruimd. Beren krijgen bijna alles open wat voedsel oplevert. Zou dat ook een RV zijn? Als er morgen geen verslag volgt........