Stari grad
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline en Ruud
29 Juni 2016 | Montenegro, Herceg-Novi
Hoe laat is het? Even naar het toilet. Ruud ligt blijkbaar in één van de andere slaapkamers, omdat hij weer zo aan het hoesten was. Half 7, nog te vroeg om eruit te blijven. Het is fijn donker in de slaapkamer door de rolluiken die naar beneden zijn. Dat houdt de warmte buiten en ook het zonlicht krijgt geen kans. Om 8.30 wordt ik opnieuw wakker en ga alvast wat koffie zetten. Tja, daar krijg ik mijn echtgenoot wel wakker mee.
Het brood uit de vriezer zal snel ontdooid zijn, want het is al weer aardig aan het opwarmen. Snel de schuifpuien open. Op het balkon dek ik alvast de tafel voor een ontbijtje, terwijl het gebakken eitje voor Ruud spettert in de pan. Ruud heeft ondertussen de douche uitgebreid uitgeprobeerd.
Hmmm, dat smaakt en zeker op deze heerlijke plek. We maken niet al te veel plannen voor vandaag, het wordt grotendeels een rustdag. In de ochtend pakken we de auto en rijden de berg af richting de oude stad "Stari grad Herceg Novi". Het is even zoeken, maar het staat gelukkig goed aangegeven. Probeer hier niet gratis te parkeren, want je komt een heel eind verderop pas de eerste onbetaalde plekjes tegen, terwijl je "voor de deur" aan de grote weg voor maar weinig kunt parkeren. Parkeerkaartjes zijn te koop bij de kiosk een stukje verderop. Per uur krijg krijg je een kaart, waarop je moet omcirkelen welke dag, welke tijdstip je gaat parkeren. Voor de zekerheid koop ik drie kaarten, goed voor 3 uur parkeren (€1,50!), liever te veel dan te weinig. We staan vlak bij de oude stadsmuur en gaan de eerste 81 treden naar beneden. Links en rechts zie je allerlei kleine, romantische doorkijkjes, die allemaal fotograferen waardig zijn. Beneden op het (eerste) kerkpleintje doet elke toerist een poging om een foto te maken zonder andere kostgangers met een korte broek erop te krijgen. Er ontstaat een heuse rij! Het geduld van Ruud wordt beloond. Op datzelfde pleintje vind je ook een waterdrinkplaats: een soort fonteintje, maar dan met 4-5 kranen om water te drinken of om je even op te frissen. Er wordt gretig gebruik van gemaakt. We lopen nog wat trappen af en komen bij het volgende kerkje. Voor zo'n klein stadje staan er trouwens wel heel veel kerkjes! Nu passen daar niet zoveel mensen in, mogelijk dat er gekozen is voor variëteit? Een grote klok begint te luiden, elf uur. Een groot smeedijzeren hek dat versierd is met mooie krullen geeft een doorkijkje naar een binnenplaats met ankers en kanonnen. Er staat tevens een monument voor de oorlogsslachtoffers die niet meer terug zijn gekomen van de zee.
De bloemen fleuren de boel op: de bougainville bloeit hier tierig en ook de jasmijn zie je veel. Dan natuurlijk al het kuip- en perkgoed van het lokale tuincentrum.
We eten een ijsje bij Portofino op het terras en frissen ons daarna op bij een van de kraantjes op het plein. We gaan weer een groot aantal trappen op en dat valt eigen reuze mee. Voor we het weten (alweer 2,5uur later) staan we weer bij de auto.
Nog even een boodschapje bij de Voli. Er zijn kersen! Die kunnen wij niet laten liggen, we nemen een kilo mee. Lekker voor op het balkon straks.
Ook ijs en brood nemen we mee en daardoor moeten we zo snel mogelijk naar het appartement. Het lukt om boven te zijn voor het ijs een milkshake is geworden. Nu maar heerlijk rustig aan een boek lezen, wat zwemmen en wat op de Ipad rondneuzen. Ruud houdt zich voornamelijk bezig om de internetverbinding te optimaliseren en tegen half acht begint de kok met het bereiden van een diner. Terwijl we naar het bloemencorso in Lisse kijken (bvn) lepelen we het toetje weg. Straks nog koffie en meer kan ik er niet meer over vertellen......over en uit voor vandaag.
Do sutra (tot morgen).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley