Bergen, sneeuw en beren
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline en Ruud
21 Mei 2017 | Canada, Lake Louise
We zijn al vroeg klaar met slapen, nadat we ons al diverse malen hebben omgedraaid. Het dekbed is warm, maar daar boven enorm koud. Volgens onze weerapp heeft het licht gevroren vannacht. Het is dus wel heel handig dat de knop om de verwarming aan zetten aan de wand van de slaapkamer zit. Om 6.15uur ga ik alvast maar wat koffie zetten, een goed begin van de dag. Zodra de gordijnen allemaal open gaan is het weer genieten van de eerste zonnestralen die de sneeuw op de bergen doen oplichten. Hier wordt je echt gelukkig van. De diep blauwe lucht maakt het plaatje helemaal af. Vandaag gaan we naar Sulphur mountain in Banff. Het was eigenlijk de bedoeling dat we de tunnel mountain road zouden nemen, maar die was nog afgesloten. Even keren dus. Als we onze bolide hebben geparkeerd op de parkeerplaats onder aan de berg, lopen we naar de kaartverkoop. Daar stond aangegeven dat de wachttijd 10 minuten was, maar zodra we de kaartjes in handen hadden, konden we meteen in de gondel stappen, die ons in ca. 10 minuten naar de top van de berg bracht. Daarboven werden we getracteerd op een schitterend uitzicht; rondom bergtoppen met sneeuw, daaronder enorme hoeveelheden groene naaldbomen en een strak blauwe lucht. Eigenlijk hadden we de jassen wel in de camper kunnen laten, maar ja, beter mee dan om verlegen. Via houten trappen zijn we tot het observatorium gelopen, het hoogst bewandelbare uitkijkpunt. We zijn het met elkaar eens: dit was het geld wel waard! Zodra we weer beneden waren aangekomen, zij we nog even naar Bow viewpoint verderop gereden. Een waterval in de rivier trekt hier aardig wat bezoekers, alweer het grootste deel hiervan zijn Chinezen. Ik blijf me verwonderen hoe vaak zij foto's van elkaar maken, terwijl wij juist de omgeving zo belangrijk vinden. Aangezien het overal zo druk is, besluiten we de snelweg te pakken naar Lake Louise om daar eerst te zorgen voor een plekje op de campground. Hierna kunnen we dan op ons gemak de touristische weg 1A rijden en de dag besteden zonder ons ongerust te maken dat we nog ergens moeten slapen. We hebben geluk, er is nog plek op de campground en we staan weer gezellig dicht bij elkaar. Eerst eten we nog even wat, aangezien het al lunchtijd is. De 1A is een touristische weg met hier en daar wat uitkijkpunten, wandelmogelijkheden en kans om wild te zien. En dat zagen we, Bingo, de eerste moederbeer met twee jongen zijn gespot! Wel in de verte, maar ze staan gesignaleerd. Als we in de buurt van de Johnston Canyon komen staan er aan beide kanten van de weg auto's geparkeerd. Die enorm lange rijen voorspellen niet veel goeds. Gelukkig bestaat er een parkeerterrein voor RV's, waar nog plek zat is. Goede stappers aan, jassen achterlaten en daar gaan we. In deze canyon volg je een pad langs een stomend water dat afkomstig is van dikke pakken sneeuw die op de berg liggen. Het smelten zorgt voor een wild spectakel van water dat zich een weg zoekt langs stenen en rotsen. De zon schijnt op de rotsen waarop groen mos groeit, hier en daar liggen boomstammen in het water. Het pad verandert af en toe in een stijl klimmetje, maar dat vergeet je snel als je mooie watervallen onderweg ziet. Yolanda glijdt onderweg nog even uit, maar gelukkig beperkt de schade zich alleen tot een modderig vest en broek. Onderweg zie je op elk bankje wel even iemand uitpuffen. Kinderwagens, honden, en oude vrouwtjes op pantoffels, je komt heel wat tegen onderweg. Na een dikke twee uur zijn we weer terug bij de camper. Op de terugweg zien we weer de moederbeer met twee jongen. Aarzelend steken ze de weg over, terwijl auto's blijven staan om foto's te maken van het gelukkige gezinnetje. We zijn toe aan ontspanning. Aangezien alle parkeerplaatsen bij Lake Louise en Moraine Lake vol zaten, besluiten we om deze morgenochtend vroeg te gaan bekijken. Ruud en Yolanda zijn aan het koken terwijl ik dit verslag maak in een laatste zonnetje van de dag. Het is nu 18.40uur en de thermometer geeft weer 19 graden aan. Plots horen we weer een trein toeteren, het klinkt wel akelig dichtbij! Wat blijkt, Op een afstand van nog geen twintig meter achter ons ligt verscholen achter een paar bomen spoorrails. Aiai, dat belooft niet veel goeds voor vannacht!! In gedachte hoor ik Jaapie van Bassie en Adriaan: wat een pech, wat een pech, allemaal pech..... De avond brengen we door rond een kampvuurtje dat we stoken in de BBQ. Het gratis hout van de campground bleek te nat te zijn om te branden, maar met engelengeduld en sprokkelhout is het ons dan toch gelukt. We ruiken naar rook, als het buiten afkoelt en we zoeken de warmte in de camper weer op.
21 mei 2017
zondag 21 mei 2017 06:58
-
22 Mei 2017 - 19:48
Annemiek:
Whahahah Jolanda volgende x goede bergschoenen aan, maarblij dat het gelukkig goed afgelopen is... en zus mooi verhaal zie het gelukkig gezin graag op de foto.
Nou kanjers hoop dat jullie heerlijk hebben geslapen en niet veel last hebben gehad van de trein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley