Een lang eind...

Clinton - Clearwater lake
Gereden 334 km

Ontbijten met yoghurt, aardbeien en zaden of met een uitsmijter op brood, tja ieder zo zijn ding. We moeten in ieder geval vandaag een eind rijden, de vorige afstanden waren vaak te klein i.v.m. het weer. Om alles wat gepland is te kunnen zien, willen we vandaag uitkomen bij het Wells Gray Park. Het is fijn rustig op de weg en het is droog. Af en toe zien we een zonnetje tevoorschijn komen achter de lichte bewolking. Langs deze Highway liggen diverse accomodaties en plaatsjes de "mile houses". Deze benaming werd vroeger gegeven door de pioniers die Lillooet verlieten en naar het Cariboo- gebied trokken om goud te zoeken. De gereisde afstand werd vaak gegeven aan een stopplaats of een bevoorradingspunt op de route. We blijven deze doorgaande weg volgen tot 100 mile house in de hoop nog iets terug te vinden van deze oude glorie. Helaas zien we geen oude pandjes, maar wel veel hotels en winkeltjes. Dat valt iets tegen, we gaan maar weer terug richting 83 mile house en slaan daar links af. Volgens de dame die in Lillooet ons adviezen gaf, zou dit een mooie route moeten zijn. Het meest spannende op deze route is een koe die in een moerassig deel van de weide tot zijn knieën in het water staat. Blijkbaar had ze het warm, want met het grootste gemak loopt ze het water weer uit. We drinken koffie aan de rand van het Green Lake en slaan rechtsaf bij de Highway 24, richting Little Fort. We zijn al aardig op weg en rond half drie kwamen we aan bij het visitors centre van Clearwater. We kiezen de verst gelegen campground, Clearwater Lake campground, zodat we morgen op de terugweg alle watervallen kunnen gaan bekijken. De weg naar deze campground is 42 kilometer verhard en daarna nog ca. 23 kilometer verhard zandpad. Het aantal kuilen valt gelukkig mee, maar al met al waren we anderhalf uur onderweg. Gelukkig zijn er nog enkele plekjes vrij. Het zal je maar gebeuren dat alles vol zit! Kun je weer terug! Als de campers weer op z'n plek staan ( blij met de nieuwe level blokken), maken we een wandeling in de hoop het Clearwater Lake te kunnen bewonderen. We zijn een eind gekomen, klauterend over boomwortels en keien, maar toen we een kaart van een Duits stel konden bekijken hebben we er toch maar weer voor gekozen om terug te gaan. Dan nog maar even op het terrasje bij de boorverhuur in de zon zitten. ... tja wil je een wijntje of biertje, schenken ze hier geen alcohol! Dan maar terug naar de campers, drinken we daar wat. Door enkele gaten tussen het bladerdak komt een zonnetje geschenen. Veel is er niet, maar we zijn er al blij mee. Waar we minder blij mee zijn, zijn de hoeveelheid muggen. Gelukkig kunnen we ons insmeren met deet, die helaas niet bij iedereen even goed werkt (arme Jos). Inmiddels zit de maaltijd er weer in en is de koffie ook al genuttigd. In de camper is het gerieflijk warm en we horen het water op de achtergrond bij alles wat we doen. Er is hier in de regio de laatste tijd veel water langs gekomen; eerst smeltwater, later regen. Dit zorgt hier en daar voor moerasachtige taferelen en voor kolkende watermassa's. Ik kijk al uit naar morgen....watervallendag.