Mount Robson in zicht

Blue River- Jasper
Gereden: 231 km

Het was weer een koude nacht. Aangezien ik nooit met mijn hoofd boven de dekens lig, was mijn neus behoorlijk koud. Er hing nog net geen ijspegel aan. Ook voor de sanidump moest apart betaald worden. Nu heb je op zo'n moment geen keus, dus we hebben de knip maar weer tevoorschijn gehaald. Watertank vol, afvaltanks leeg, we kunnen er weer een paar dagen tegenaan. Op weg naar Valemont zagen we hier en daar nog een beer scharrelen. Stoppen kan niet op de snelweg dus we hogen het aantal gevonden beren weer wat op. In Valemont doen we nog even een boodschap en hopen vandaag naar Jasper te kunnen doorrijden. Op de hoogte van Tête Jaune Cache slaan we rechtsaf Highway 16 op richting Jasper. Al snel komt Mount Robson in zicht, een prachtige berg, bijna 4 kilometer hoog. Op alle flanken ligt nog een mooi pak sneeuw, het is een plaatje waar we graag even rustig voor stil blijven staan. Na 77 kilometer zijn we weer terug in Alberta. Aan de linkerkant van de weg ligt een langgerekte bergrug die hier en daar op de rug van een draak lijkt. Die bertoppen met sneeuw blijven me intrigeren hoor! Even voor Jasper belanden we weer in een andere tijdszône, de klok telt een uurtje later. Ondertussen ziet het er wat bewolkt uit. Zal het dan weer niets worden met de airtram? We gaan eerst een kampeerplek zoeken op Whistler cg even buiten Jasper. De plekjes met elektra zijn al gereserveerd, dus we krijgen een plekje aan een klein beekje. Het is een enorm grote campground. Het kalverseizoen van de Elk is begonnen en ook beren zijn hier gesignaleerd. We krijgen dus heel veel adviezen mee voor ons verblijf hier. Aangezien het wat helderder lijkt te worden gaan we toch op pad naar de Jasper Airtram, een gondeltje dat in een paar minuten ons naar een behoorlijke hoogte brengt. We stappen uit en zetten een wandeling in naar een hoger gelegen top. In 2009 heeft Ruud een deel van deze klim kunnen doen, hij kreeg last van hartkloppingen. Nu stiefelt hij samen met Jos naar boven. Ik leg het traject met Yolanda in stukjes af, aangezien het erg steil is en we merken dat de lucht al snel ijler wordt. De heren zijn al uit het zicht, de dames vinden het op 2385meter wel welletjes. Na enige tijd kwam Jos naar beneden, weer wat later volgde Ruud. Hij heeft zichzelf overtroffen dit keer en heeft in de sneeuw gestaan op de top van de berg (foto's bevestigen zijn verhaal). Het wordt al snel kouder, de wolken vervagen het prachtige uitzicht over Jasper en omgeving. We gaan naar de gondel terug en uiteindelijk naar de campground. Het is nog wat vroeg om uit eten te gaan, dus we lezen nog wat. Straks een wijntje en een biertje bij een goede maaltijd (hoop ik). Ik ben de BOB. Ik hoop dat het nog niet donker is als we terug moeten, dit i.v.m. het inparkeren van de camper. Het zal hier stikdonker zijn