Douchebui

Banff-Radium Hotsprings
Gereden 161 km

Gisteravond zijn we gezellig uit eten geweest bij een steakhouse in Banff. We hadden een gezellig plekje en een vriendelijke, uit Duitsland afkomstige, serveerster. Het was erg lekker, maar dat mocht ook wel voor dat geld. Het is wel elke keer hoofdrekenen met de verplichte fooi voor de bediening. 10% als je tevreden bent, maar liever nog 15%! Voor het geval je het vergeet wordt deze opmerking nog met een pen omcirkeld.

Vandaag verlaten we Banff weer en via de Hwy 1A rijden we naar de afslag voor Radium Hotspring, bij elkaar ongeveer 130 kilometer. Even na het oprijden van Hwy 93 stoppen we even bij de continental divide. Dit is een scheidslijn waarbij de rivieren links en rechts van dit punt een verschillende stroomrichting hebben: de ene naar de Atlantische oceaan, de andere naar de Grote oceaan. Best wel bijzonder. De afslag naar de Marble canyon missen we op de een of andere manier, mogelijk door de wegwerkzaamheden die op dit moment door heel Alberta en BC volop aan de gang zijn. De wegen moeten voor het hoogseizoen af zijn. We stoppen bij de parkeerplaats voor de Paintpots. Een korte route door een bosrijk gebied brengt ons, via een stalen brug, naar een rood-oranje klei-achtig gebied. Het heldere water van een beek vermengt zich met de ijzerhoudende, oranje-rood gekleurde klei en vormt zo paintpots. Indianen kleurden zich vroeger met deze ijzerhoudende klei. Gelukkig liggen er op de natste gedeelten van het pad, plankjes waar je over kunt lopen. De volgende stop op de route is een koffiestop op een willekeurige parkeerplaats. Een personenbusje stopte ook even, maar niet voor koffie, maar voor een plaspauze. Alle drie de kinderen werden opgetild onder oksel en knieën, zodat ze niet op hun schoenen konden plassen. Volgens mij waren de schoenen van moeder niet helemaal droog meer.... De bergen links en rechts van de weg zijn hier grotendeels geschonden door bosbranden. Veel van de verbrande bomen staan nog kaarsrecht, andere liggen kriskras tegen de hellingen. Gelukkig groeien er ondertussen ook al weer nieuwe dennenboompjes. Onderweg wordt het wat nevelig, waardoor een uitzicht niet de moeite waard is; het spat ook een klein beetje. Net voor de Sinclair canyon staat weer aangegeven dat er aan de weg wordt gewerkt. Dat is balen, omdat een foto maken van deze kloof niet het beoogde resultaat zal geven. Op het kruispunt in dit plaatsje gaan we linksaf. Het visitors centre biedt weer gelegenheid om de Nederlands krant even te downloaden en de supermarkt daarnaast om een klein boodschapje te doen, De oprit naar de Redstreak campground bevindt zich aan dezelfde afslag en we hebben een plekje met elektra en we kopen een firepermit om vanavond een kampvuurtje te maken. We hebben een mooie plek, eerst maar lunchen en even in de zon. Jos en Yolanda gaan het plaatsje verkennen, Ruud en ik gaan naar de hotsprings voor een ontspannen warm bad. Deze hotsprings heeft een bad van 40 en van 42 graden, er is ook nog een 25 meter bad, dat iets koeler is. Het is een weldaad voor onze spieren, heerlijk. Na anderhalf uur gaat de lucht behoorlijk betrekken en we besluiten om ons te gaan aankleden. Netjes haartjes geföhnd, badkleding in de centrifuge weer redelijk gedroogd, kortom we kunnen naar de campground. Tja, tot de deur van het gebouw. Inmiddels is een hevig noodweer losgebarsten, het regent enorm hard en het is ook aan het onweren. Zo erg hebben we het nog niet eerder meegemaakt. We wachten even, maar willen weg. Met ons badlaken boven ons hoofd, rennen we richting camper. Door en door nat komen we aan bij de camper, we soppen in onze schoenen. Onderweg spoelt het water over de weg, de goten aan de kant van de weg zijn ware riviertjes geworden. Terug op Redstreak hangen we de kleddernatte spullen te drogen en langzamerhand wordt het wat droger buiten. Na het eten, het was weer lekker Ruud, begint Ruud het natte hout te stoken in de fitepit. Het lukt hem en even later zitten we met z'n vieren om het vuur met een wijntje, biertje en wat limonade. Tot het weer begint te spatteren...we houden het vandaag voor gezien. Nog even wat lezen en dan weer op één oor.