Dubrovnik

Donderdag 30 juni 2016

Het uitzicht vanaf het balkon blijft prachtig. Met een kop koffie en een ontbijtje hebben we alle tijd om hiervan te genieten. Het is alweer behoorlijk warm ondanks dat er een hele lichte sluierbewolking hangt. Wat zijn de plannen voor vandaag?
De helft van de dag luieren en de andere helft iets ondernemen; dat linkt de ideale combi voor de komende dagen. We starten de dag in zwemkleding. De blauwe tegeltjes van het zwembad nodigen uit tot een frisse duik. Heerlijk. De krekels en sprinkhanen maken behoorlijk wat geluid en overtreft het geluid van het verkeer ver onder ons. Zullen we hier een huisje kopen?
Na de douche en een kop koffie besluiten we vanmiddag naar Dubrovnik te gaan. Niet te vroeg, want dan is het te heet op de stadsmuren. Aangezien het ruim een uur rijden is, gaan we om 13.45uur op pad. We passeren twee maal een douanepost, een van Montenegro en een van Kroatië. Het is één lange weg en pas in Dubrovnik zelf is het even zoeken naar een parkeerplek. We kiezen een parkeergarage, zo blijft de auto koeler en hoeven we niet bang te zijn voor een bekeuring. Betalen moet straks met Kuna, de Kroatische munteenheid. Er staan al bordjes naar "old town", die wij braaf volgen. Het zijn een heleboel traptreden naar beneden, gelukkig staat het goed aangegeven. Op het pleintje voor de grote stadspoort pinnen we eerst een aantal Kuna bij een geldautomaat. We lopen met de meute mee en gaan op zoek naar de plek waar we kaartjes moeten kopen voor een wandeling over de stads muur. Voor 120 Kuna pp (ca. €15,-) mogen wij weer ons weer een grote hoeveelheid traptreden omhoog heisen. De oude stad is in zijn geheel omringd door een grote stadsmuur die garant stond voor de verdediging vanuit land en zee. Je kunt hiervandaan de hele stad van boven bekijken. Allemaal rode dakpannen, een groot aantal vervangen na de oorlog. Aan de linkerkant de stad, aan de rechterkant de zee, waar de nodige mensen van rotsen duiken en op kleine platjes liggen te zonnen. We lopen voor driekwart de route over de stadsmuur en besluiten daarna door de stad zelf te banjeren. Prachtig versierde kerken, van binnen en buiten, mooie klokkentorens en over de keien die de straat vormen kun je bijna schaatsen (zo glad gepolijst zijn ze). De stad is enorm sfeervol en hier en daar lijkt het wat op de gebouwen uit Venetië. Overal zijn er terrasjes en restaurantjes, zelfs in de kleinste steegjes die niet breder zij dan anderhalve meter. Als we de St. Blasiuskerk inlopen, begint net een nonnetje wat kaarsen aan te steken. De klokken luiden, de dienst gaat zo beginnen. Voor we de hele mis moeten uitzitten kiezen we weer het pad naar de uitgang. We kopen een ijsje en gaan op een trapje zitten genieten. Af en toe glipt er iemand achter ons het gebouw naar binnen. Na het laatste hapje zijn wij nieuwsgierig waar die mensen naar toe zijn gegaan. Als we de deur openen staan we direct voor een rijk versierd altaar van een grote kerk. Daar zag het even niet naar uit, maar ja, wij hadden ook geen plattegrondje mee. We hebben een mooie indruk gekregen van de stad, echt een aanrader hoor! We pinnen nog wat Kuna voor de parkeergarage, 100 kuna, is dat niet een te groot bedrag voor de parkeerautomaat? We besluiten het biljet "stuk te slaan" en kopen een grote pizzapunt 22 Kuna, echt een koopje!
Op naar de trappen die we dit keer omhoog moeten klauteren. Gelukkig heb ik de "doppers" van het Flevoziekenhuis mee, gevuld met water. Daar hadden we vandaag echt niet buiten gekund. De parkeergarage laat zich makkelijk terugvinden, dat is hier goed georganiseerd. We hebben net voldoende Kuna over om het kaartje te betalen en gaan weer op weg naar Montenegro. Nog even een laatste foto....... Het was mooi zo. We zijn voor het donker we thuis en eten een groot bord verse ananas en kersen. We maken nog even een klein kletspraatje met onze buren en gaan dan weer geheel in de relaxstand.