water+val=waterval

Gereden: 301 km
Temperatuur: 19-22 graden
Overnachting: Modesto reservoir bij Waterford

Vanmorgen hebben we eerst een wandeling gemaakt: de Tokopah Falls Trail. Deze wandeling van 2,7 km heen en 2,7 km weer terug brengt je op een pad dat langs het watertje loopt waar ik gistermiddag foto's heb gemaakt. Vandaag toch iets spannender, wetende dat er een beer in de buurt zou kunnen zijn. Er is veel moois te zien en het pad loopt gestaag omhoog zonder dat dit problemen geeft. Aan de rechterkant horen we op een gegeven ogenblik water kletteren; dat moet de waterval zijn. We klimmen van de ene op de andere steen zonder een nat pak te halen, net zolang we dichtbij de waterval staan. Deze waterval is ca. 4 meter hoog en wordt van alle kanten op de foto en film gezet; het is hier ook erg mooi. Als we weer veilig op de campground zijn gaan we op zoek naar een wifi-punt om te bekijken naar welke campground we gaan rijden. Ook bellen we even met een RV-park in San Francisco om navraag te doen of daar plek is voor 2+3 oktober. We besluiten om naar Awater te gaan, een RV plek bij een vliegtuigmuseum. Het is best een stuk rijden. Als we daar rond 14.30uur aankomen blijkt het een parkeerplaatsje te zijn met een paar lege plekjes, het stinkt er naar pies. Geen haar op mijn hoofd dat ik hier een nacht doorbreng. We raadplegen onze hulpapp RV-parky en we rijden naar de volgende optie in Turlock. Het grasveld is voorzien van electra-en wateraansluitingen, maar ligt ook naast een spoorbaan. Bij navraag bij de dame in het kantoortje blijkt dat et 3x per uur een lange trein passeert, ook 's nachts. Ze is zo eerlijk om te zeggen dat je de camper zult voelen wiebelen bij het passeren van de trein. Dit gaat hem dus ook niet worden. Het is nu al na vieren en er zijn niet veel opties meer. Op 23 km afstand ligt nog een mogelijkheid. Het blijkt een groot terrein te zijn van een waterbeheerder. Aan het grote meer (waterbekken) zijn diverse kampeermogelijkheden met en zonder extra's. Er wordt veel gevist en hier en daar staat een tentje of camper. Bij de full hook-up's zien we een plekje aan het water dat direct opvalt: híer gaan we overnachten. Het uitzicht is schitterend: een meer met bomen in mooie kleuren, heg is bijna windstil en alles reflecteert prachtig in het water. Yolanda en Ruud gaan voor de zon ondergaat nog een ommetje maken met de fotocamera's om de ondergaande zon te fotograferen, ik blijf met Jos hij de camper. We kletsen wat, Jos maakt alvast een hotdog, ook voor mij, we hebben trek gekregen en de koks zijn nog niet thuis. Als ik mijn vest uit de camper wil halen gebeurt de volgende ramp. Ik stap achteruit de camper uit (met vest, want die lag onder handbereik) en stapte daarbij naast het betonnen plateau. Met een pijnkreet beland ik op de grond: ik ben door mijn enkel gezwikt en verga van de pijn. Mijn enkel wordt snel dik en ik vraag Jos even een koude doek te pakken, deze wordt al snel vervangen door koud stromend water uit de waterslang van de RV. Daar zit ik dan, d..s die ik ben!
Op mijn verzoek vraagt Jos bij de camper next door of zij een bandage hebben voor mijn enkel. Tegelijkertijd komen Yolanda en Ruud ook aangelopen. Ruud komt op het goede idee om mijn elastische kous aan te doen als tegendruk voor de zwelling. Met tanden op elkaar lukt dat, daarna een Aleve voor de pijn. Gaan daar alle plannen? Been omhoog en afwachten hoe het morgen zal zijn, het is afwachten.