Nieuwe plannen maken...

Zo, vannacht hebben we alle negatieve gedachten een plekje kunnen geven en staan goed uitgeslapen op om weer aan een nieuwe dag te beginnen. We nemen de hele ochtend de tijd om een nieuwe planning te maken voor de laatste 6 nachten. We boeken alvast twee nachten in Seattle voor maandag en dinsdag, zodat we woensdag de camper op tijd weer kunnen inleveren. De overige dagen zullen we nog doorbrengen in National Parc Mount Rainier, wederom een vulkaan uit de hele reeks. We ontbijten laat en gaan pas om twaalf uur op pad.
Nog een laatste keer een boodschap doen in de lokale supermarkt van Morton. En we pakken aldaar weg 7 richting nationaal park. Ik rijd 45 waar ik 55 mag en ga regelmatig even aan de kant om iedereen met haast even te laten passeren, wij hebben alle tijd.
We naderen weer het toll hokje en laten netjes onze parkpass zien in ruil voor informatie over het park. De rest van de info zullen we bij het Visitors centre halen als we daar in de buurt zijn.
Bij het eerste viewpoint maakt Ruud een bak koffie en zet ik alvast twee stoeltjes klaar uit de wind in de zon.
Na deze pauze zien we al snel een campground aan de linkerkant van de weg “cougar rock” en we slaan af.
Voor het eerst zien we een betaalautomaat voor de campsites, dat is nog eens makkelijk. We vinden in loop C een plekje waar we goed horizontaal kunnen staan en lopen daarna naar de automaat. Daarna weer terug om het kaartje aan de paal te hangen.
Met de bergschoenen aan en met de fototassen mee lopen we naar een plek (net om de hoek van de campground) waar een route begint naar een waterval. Volgens het bordje een route van 1,2 mile, dUs niet overdreven lang. We staan aan een rand van wat ooit een brede rivierbedding was en nu vol met grote keien ligt. De route is gemarkeerd met allerlei kleie keitjes en voert ons naar een stromend watertje. Op eens ligt er een grote boomstam over het water met een simpele leuning. Zou dit de route zijn? Tja, waarom leggen ze anders zo’n boomstam over het water? We twijfelen, maar kiezen er toch voor om het pad verder te lopen, welke al snel een kuitenbijter blijkt te worden. Wat een steilte! Aan weerskanten van het pad zien we de herfstkleuren steeds opduiken, een prachtig gezicht van de kleuren rood, geel en groen. Na een uurtje lopen hebben we het idee dat die waterval niets meer zou zijn dan een versnelling van water in een soort beek rechts van ons. We blijven klimmen en ik begin het behoorlijk zat te worden. Er komt geen eind aan, hoe ver lopen we door? Als ook Ruud het voor gezien houdt, keren we weer om. Als ik mij stappen tel kom ik makkelijk op 2500 stappen heen en hetzelfde aantal weer terug, naar mij idee verder dan stond aangegeven. Ondertussen hebben we een hoogteverschil overbrugt van 125 meter, ik ben trots op ons.
Bij de camper konden we nog even lekker buiten zitten met een drankje en een snackje. Ruud heeft weer een lekkere hap gemaakt en de avond vullen we met spelletjes, muziek luisteren en een dansje in de camper.
Morgen gaan we naar een ander deel van het park en kijken even of we ergens een verslagje kunnen uploaden, anders een dag later ofzo.
Jullie snappen het al, we gaan onze dagen anders doorbrengen, voornamelijk met wandelen en het park verkennen.
Voor het wandelen hebben we toch te weinig tijd vrij gemaakt dus dan komt dat ook nog wat meer in balans.

Gereden: 91,4 km
Overnachten: Cougar Rock campground (20 dollar)