Lava cave, donker en koud - Reisverslag uit Prineville, Verenigde Staten van Caroline en Ruud Weeda - WaarBenJij.nu Lava cave, donker en koud - Reisverslag uit Prineville, Verenigde Staten van Caroline en Ruud Weeda - WaarBenJij.nu

Lava cave, donker en koud

Door: Caroline

Blijf op de hoogte en volg Caroline en Ruud

14 September 2018 | Verenigde Staten, Prineville

De nachten zijn koud, waarschijnlijk omdat we op ca. 1960 meter hoogte sliepen en de wind de kou van het water meenam. Maar we zijn er weer, fris en fruitig. Ruud lag er gisteravond al heel vroeg in en die heeft mijn koude lijf fijn kunnen opwarmen toen ik er een uurtje later ook in ging.
Het zonnetje schijnt en het belooft weer een fijne dag te worden. Dit vulkanische park ligt uitgestrekt en om een volgend deel te kunnen bekijken moeten we eerst weer terug naar de snelweg. Een aantal afslagen verder duiken we weer in de wereld van de vulkanen. Het is nog geen 10.00uur en alle toegangspoorten zijn nog dicht. We hebben iets bereik qua wifi en loaden alvast het verslag van gisteren op. Ondertussen staan er al een aantal auto’s in een rij te wachten, dus wij sluiten netjes achteraan. Het park is voor ons weer gratis vanwege de nationale parkpas die voor onze voorruit bungelt. Voor the lava River moeten we een stukje terugrijden en dan afslaan. Het hek is ook hier net open en de parkranger haalt voor ons een pionnetje weg op de plek waar wij kunnen parkeren. Gekleed in lange broek, hoge wandelschoenen en een jasgaan we naar de ingang. Eerst krijgen we wat spelregels te horen en daarna mogen we op pad. Bij de kiosk huren we een zaklamp, ongeacht dat we er zelf twee mee hebben genomen: ze zien er een stuk degelijker uit. Na ongeveer 30 meter zien we de ingang van de grot en de eerste trapjes naar beneden. Deze grot is ontstaan doordat magma/lava diep uit de aarde naar de oppervlakte is geduwd. Door de druk achter dit geweld is een opening naar buiten ontstaan en deze ondergrondse gang (lava tube) is het resultaat.
Al snel komt de kou en de vochtigheid je tegemoed als je de trapjes afdaalt. De gehuurde zaklamp hadden we niet kunnen missen, want anders hadden we weer wat enkeles moeten intapen. Onze zaklampen kunnen hooguit 50 cm voor ons schijnen, de gehuurde haalt makkelijk een meter of 20. Helaas zien we geen vleermuizen dit keer, wel dikke lagen met prachtig gesteente. Af en toe staan we even stil om rondom ons te schijnen, daarna is het weer opletten waar je loopt. Af en toe zien we mensen in tegengestelde richting lopen, misschien kun je er okk vanaf de andere kant in? Na uiteindelijk 45minuten lopen zien we dat er een bordje in de grot staat dat vermeld dat je weer terug moet. Hmmm, dat was een tegenvaller! We dachten dat we bijna de grot uit zouden lopen. We draaien om om vervolgens weer 45 minuten terug te lopen. Onderweg stapt Ruud nog even naast een steen en valt, gelukkig niets ernstigs, na afloop voor de zekerheid even alcohol op de schaafplekjes. De trappen weer op is een heuse work-out voor deze ochtend, maar het is niet nodig om van een bankje gebruik te maken. We leveren de zaklamp weer in en ik krijg mijn autosleutels daarvoor weer terug die ik als onderpand had moeten geven.
We bezoeken nog even het visitor centre om een batch te kopen. We doorlopen nog even de tentoonstelling over vulkanen, reuzemooi gedaan hoor. De lavabutt (een soort grote heuvel van lava) is niet toegankelijk voor campers, maar als we op de snelweg rijden kunnen we deze heel goed bekijken.
We tanken en halen nog wat boodschapjes bij de Saveway, onder andere een verse Chinese maaltijd. Ruud hoeft niet te koken, heeft ook een dagje vrij.
Uiteindelijk belanden we even voorbij Prineville, ten oosten van Richmond, op een campground Ochoco. We vinden een plekje zover mogelijk van de weg vandaan en we zien dat we weer in de buurt van water staan. Het is weer een mooie royale plek, we zijn er weer blij mee. Inmiddels zitten we 1200 meter lager dan gisteren, dus de nacht zou niet zo koud hoeven zijn.
We laten de magnetron zijn werk doen en hebben net de koffie op. De zon is inmiddels al onder en de kampeergasten maken hier en daar alweer een kampvuurtje. We volgen een paar dames die 20 meter van ons af staan. Er wordt afgewassen bij het koudwater kraantje en daarna gaan direct de handschoenen weer aan. Die misstaan niet bij de mode die wordt gevolgd: strakke leggings, kleurrijke truitjes met té korte mouwen en een muts met kwastjes. Als het maar warm is. Volgens mij zijn ze moe; ze lopen voorover gebogen en slenteren wat... ze zullen vast net zo lekker slapen als wij.

Gereden: 150km
Overnachten: Ochoco Lake campground (20 dollar)

  • 15 September 2018 - 21:11

    Dorien:

    Mmmmmmmm, weer de EHBO-doos nodig gehad en ook nog alcohol verspilt.
    Nou is het genoeg hoor!
    Alcohol kan je beter drinken! Daar zal iedereen het wel jee eens zijn denk ik

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Prineville

Caroline en Ruud

Follow Me

Actief sinds 01 Sept. 2011
Verslag gelezen: 153
Totaal aantal bezoekers 145171

Voorgaande reizen:

31 Augustus 2018 - 27 September 2018

Washington + Oregon 2018

19 Mei 2017 - 14 Juni 2017

Canada 2017

21 Juni 2016 - 05 Juli 2016

Montenegro 2016

14 September 2015 - 10 Oktober 2015

USA 2015

Landen bezocht: