Heuvels beschilderen

8.30uur!! Tijd om op te staan. We waren niet al te laat naar bed gegaan gisteren, maar zo’n lange ruk hadden we allebei niet verwacht. Buiten staat nog net te veel wind om lekker buiten te ontbijten, dus doen we dat in de camper. Het is opvallend rustig op de campground, de plaatsen die gereserveerd waren zijn leeg gebleven.
Als alles weer gedweild is, want dat doe ik altijd als we in een stoffige omgeving zijn geweest, en alles weer op zijn plek ligt, vertrekken we dit keer in oostelijke richting. Op het programma staan de Painted Hills in het John Day Fossil Beds National Monument. Een hele mond vol voor, ook hier weer, een uitgebreid gebied. In het oostelijke en noordelijke deel zijn allemaal fossielen gevonden die 55 miljoen jaar terug gaan in de tijd. Voor de liefhebbers is er een groot paleontologische centrum, maar wij beperken ons vandaag tot het westelijke deel de Painted Hills. Het is ongeveer 35 miles rijden en het gebied is afwisselend vlak en heuvelig. Af en toe ligt er een dood hert in de berm van de weg en we zien er ook een aantal de weg oversteken. Het blijft oppassen hoor. Ook rijden we door een gebied waar een bosbrand heeft gewoed: de bomen aan de kant van de weg zijn zwart verbrand, een enkel boompje heeft het net gered en begint al weer wat groen te vertonen. De grond is hier ook zo droog, het lijkt wel een prairie. Aan beide kanten van de weg staan ranches met koeien of paarden binnen het, met witte hekken omheinde, land. Grote schuren met hoog opgestapelde hooibalen zie je ook met regelmaat.
We slaan links af, omdat een bord dat vermeld. De weg is smal maar geasfalteerd en na ongeveer 200 meter staan de eerste roodgekleurde heuvels al langs de kant van de weg. Als we de bordjes volgen komen we in de buurt van een viewpoint en zetten we ons huis aan de kant van de weg. We lopen naar de top, gelukkig niet enorm steil en zien links en rechts de bezienswaardige heuvels liggen. De heuvels hebben meerdere kleuren: rood, geel, groen, bruin en zwart. Elke kleur staat voor een bepaalde vochtige of droge periode, samen is het of er iemand de heuvels heeft beschilderd (even letterlijk vertaald, duhh).
Na een kop koffie te hebben gedronken in de met water besproeide Picnic ara gaan we weer terug richting westen, op weg naar Smith Rock State parc. We nemen een ommetje en gaan ook nog even langs het Peter Skene Ogden state viewpoint. Het blijkt een 100 meter diepe kloof te zijn en vanachter een muurtje heb je
Prima zicht op het riviertje dat ergens onderin kronkelt. Aan weerszijden van ons zien we oude bruggen, links voor het spoor, rechts voor de auto’s. Het lijkt net of deze zijn gebouwd met een Mecano doos van vroeger (met boutjes, moertjes, metalen plaatjes, google maar...). Op de brug rechts van ons is een platvorm gemaakt om te bungyjumpen. Op het moment dat er weer iemand gillend naar beneden duikt, stopt min video camera ermee: batterij leeg, dat is balen zeg.... gelukkig maakt Ruud nog foto’s.
Als we bij Smith Rock SP aankomen blijkt er dit weekend een klimmersfestijn te zijn. Het veld staat vol kleine tentjes en er lopen overal mensen rond met touwen en zakjes aan hun riemen. Er is geen plekje meer om te parkeren en we houden het voor gezien. Kamperen hier is niet mogelijk en we raadplegen de app RV Parky voor de dichtsbijzijnde mogelijkheid. De Walmart k9mt niet in aanmerking, want de batterij van mijn camera heeft electra nodig. Zo’n 20 kilometer terug, Weg van de snelweg, de trein en al het lawaai, vinden we De Crooked River Ranch, een groot RV park aangesloten bij De Good Sam club. Het is ruim opgezet en de RV’s staan een eind van elkaar af én we hebben even de gelegenheid om allesweer op te laden. Voor het eten maken we nog een wandeling over een trail dat om de camping loopt. Het blijkt een prachtige wandeling te zijn langs de canyon waar we eerder bij de bruggen hebben gestaan. Voorzichtig komen we dicht bij de rand om mooie plaatjes te maken. Wat is het hier prachtig, het had weer zo moeten zijn dat we hier terecht kwamen. Nadat we in het zonnetje wat hebben gedronken, Ontdoen we de ramen van vliegjes en muggen, zodat we er morgen weer god door kunnen kijken. Als Ruud zijn macaroni voorbereidt, ga ik even lekker uitgebreid douchen in het hoofdgebouw. Gewapend met een aantal kwartjes kan ik voor 1 dollar 8 minuten douchen, lang zat.
Tijdens het eten zien we de zon al aardig zakken en als het tijd voor koffie is, maken we nog even een foto van de zonsondergang. De avond wordt gevuld met een film kijken en de reis voor de volgende dag voorbereiden. Je snapt het al, tijd om dit verslag weer af te ronden. Alvast goedemorgen voor jullie....

Gereden: 250 km
Overnachten: Crooked River Ranch (33 dollar)