Klimmen en dalen

Gisteravond toen wij al in bed lagen schenen er opeens lichten bij ons naar binnen. Er was een auto aan komen rijden. Wat dien die hier op dit tijdstip? Nou, zo blijkt de volgende ochtend, gewoon kamperen. Weliswaar aan het begin van de campsite, maar heel onschuldig dus. Wat donkerte toch met je kan doen.....
Vannacht was het al gestopt met regenen en het zonnetje Komt zo af en toe even door de wolken schijnen. Overal hangt nog het vocht in de vorm van een mist tussen de boomtoppen. In het plaatsje Detroit hebben we een beetje bereik en kunnen weer even kort van het internet gebruik maken. Vandaag staan de Silver falls op het programma. Ik heb geen idee hoe groot of klein het moet zijn.... ook voor ons een verrassing. We hebben eerst op de dam van Detroit gewandeld en daarna de weg naar Silverton genomen.
De omgeving heeft iets weg van Limburg: het is een glooiend landschap met hier en daar een boerderij. We passeren kleine dorpjes en het lijkt wel of elke boer hier kerstbomen kweekt. Velden vol, allemaal netjes op maat gesorteerd.
Zou je ze hier zelf mogen uitkiezen en kappen? Of zijn ze voor de export? Het zijn er wel héél veel hoor.
De borden Silver Falls laten ons weten dat we dicht in de buurt zijn. Het is erg rustig op de weg, geen horden met toeristen. Als we de parkeerplaats opdraaien staan daar toch wel een groot aantal auto’s geparkeerd. Netjes kopen we een dagkaartje bij de automaat. $5 is net duur voor een plek waar je je de hele dag kunt vermaken, als je de energie hebt. Met een plattegrondje weer op zak lopen we naar de South falls. Als je deze vanaf de bovenkant wilt zien, kost het je weinig moeite, maar wil je mooie foto’s maken, dan moet je er toch aan geloven, klimmen en dalen zul je moeten. Het bruggetje beneden geeft een mooi overzicht op de hele waterval. Het is ongeveer 2 kilometer naar de volgende waterval, the lower South falls. Deze blijkt wel iets kleiner te zijn, maar toch nog een 45 meter hoog. Het laatste stukje bestaat uit een behoorlijk aantal traptreden, die we zonder moppeRen naar beneden en daarna weer terug omhoog worden genomen. We nemen bewust weer het pad terug, de trail naar de andere kant van het water is 2 mile (Iets meer dan 3km) langer dan de weg terug. Als we weer bij Upper South Fall komen zien we dat je ook achter de waterval langs kunt lopen. Dat geeft natuurlijk weer een andere kijk op het geheel. De klim naar boven gaar in 2 delen en uiteindelijk belanden we in de parc shop voor een nieuwe patch. De dame achter de kassa is helemaal in haar nopjes als ze hoort dat wij uit Nederland komen. “It’s a very international day today” lacht ze en ze vraagt of wij ook een pinnetje op de wereldkaart willen zetten op de plek waar Nederland ligt. Hmm, die past er eigenlijk niet meer bij; mogelijk dat we ergens in de Noordzee hebben geprikt, maar dat is dan niet anders.
Na een kleine lunch in de camper, rijden we door naar de North falls en zette de RV weer op een mooi plekje. De wandeling naar deze waterval is een stuk korter dan ziJn voorgangeR en ziet er eigenlijk verder hetzelfde uit.
Bij het teruglopen zien we dat je ook nog naar de upper north falls kunt, dat is eigenlijk maar een 500 meter. Deze is nog kleiner maar je kunt over de stenen naar de waterkant lopen. Niets geen hekjes en dat maakt het wel net even mooier. Uitgewandeld stappen we weer op en rijden richting Sandy. Voor de nacht zoeken we een plekje, maar de lokale campground is niet veel soeps. Dan toch maar voor het luxe resort? Vooruit dan maar.
Een plekje met eleKtra en water in de loop Hemlock Meadows. Het is erg rustig en we hebben geen directe buren. Op het terreintje staan ook een aantal yurts, die geen van allen in gebruik zijn. Het is een groot park met diverse huisjes, campingplaatsen en een aantal luxe extra’s. Zodra we ons plekje hebben gevonden gaan we naar het zwembad om even een paar baantjes te trekken. Het water is licht verwarmd, maar er mag wel weer eens wat aandacht aan onderhoud worden besteed. Er is ook nog een hottub, waar wij vanzelfsprekend ook gebruik van willen maken. We hebben het rijk alleen in het bad van 3x3 meter, dat is even prettig voor de spieren. De rubber matten die in de gang en kleedruimte liggen doen pijn aan je voeten en zorgen ervoor dat we snel gedoucht en aangekleed zijn.
We eten even makkelijk en de koffie staat te pruttelen. Het is nu 20.45 uur en het is volop donker. Morgen naar Mount Hood......

Gereden: 275 km
Overnachten: Mt Hood village (53, 79 dollar)